تاثیر انتخاب مجدد اردوغان بر روابط دو جانبه با ایران و ثبات سیاستها

صباح زنگنه در گفتگویی با اشاره به انتخابات ترکیه گفت: باید در نظر داشته باشیم که روابط ایران وترکیه روابط تاریخی است و به عنوان دو کشور همسایه در مسائل دوجانبه و چندجانبه اشتراکات زیادی دارند.
وی افزود: انتخاب مجدد اردوغان از حزب عدالت و توسعه به عنوان یک نقطه مثبت تلقی می شود چرا که سیاستهای کلی او با سیاستهای جمهوری اسلامی ایران منسجم بوده و اشتراکات بسیار زیادی دارد.
این کارشناس مسائل سیاسی خاطرنشان کرد: قطعا رای مجدد رجب طیب اردوغان در روابط دو جانبه و همچنین برای ریاست جمهوری و هم برای نمایندگان اکثریت پارلمان ترکیه که از حزب عدالت و توسعه هستند، کمک می کند تا سیاستهایشان استواری و ثبات بیشتری پیدا کند.
زنگنه با تاکید بر اینکه این انتخاب بر روابط اقتصادی و تجاری ایران و ترکیه تاثیرگذار است گفت: در مورد مسائل منطقهای ایران وترکیه به طور مشترک در روند آستانه و یا سوچی با یکدیگر همکاری میکنند و قطعا این همکاریها ادامه پیدا می کند.
این کارشناس مسائل خاورمیانه تصریح کرد: البته در برخی مسائل مانند امور مربوط به سوریه ، ترکیه دست به اقداماتی زده که این اقدامات مورد پذیرش دولت سوریه نیست و از سوی کشورهای منطقه و ایران هم مورد انتقاد قرار گرفته است، اما این ها مسائلی است که قابل حل بوده و قطعا ترکیه هم به یکپارچگی سوریه قائل است و حضور دولت سوریه به عنوان بخش اصلی و مهم در ادامه گفتوگوهای سوچی هم مورد پذیرش ترکیه قرار دارد.
زنگنه اظهار کرد: انتقادات و اعتراضات سوریه نسبت به ورود ترکیه به عفرین و برخی دیگر از مناطق جای تامل است و دولت ایران با مواضع دولت سوریه نسبت به آزاد شدن این مناطق هم نظر است.
وی همچنین بیان کرد: در مورد روابط ترکیه با رژیم صهیونیستی هم به نظر می رسد حزب عدالت و توسعه ناگزیر است از پایتختی قدس به عنوان دولت مستقل فلسطینی حمایت کند و با تصمیمی هم که ترامپ اتخاذ کرده مخالفت داشته باشد لذا در این مسائل اشتراک نظر وجود دارد .
وی به انتقادات احزاب مخالف عدالت و توسعه در جریان انتخابات ترکیه اشاره کرد و گفت: مخالفان اردوغان نیز آرای بالایی به دست آوردند و اینها با سیاستهای کلی اردوغان و عدالت توسعه مخالفت دارند اما در مجموع این اختلافات به عنوان مسائل داخلی است اگر چه برای اروپا افزایش قدرت ریاست جمهوری با رضایت اروپاییها همراه نخواهد بود و تبدیل نظام نوعا پارلمانی به یک نظام ریاستی تقریبا مطلق، نوید توسعه مشارکت مردم و احزاب را نمیدهد اما در نهایت باید به حق مردم در تعیین سرنوشت و تنظیم سیاستها احترام گذاشت و دید تا چه اندزه روابط دولت آمریکا با دولت اردوغان در چنین وضعیتی باقی خواهد ماند.
انتهای پیام